Drogie siostry i drodzy bracia w Niewidzialnym Klasztorze błogosławionego Jana Pawła II, który cieszy się z wysokości niebios i raduje swoją bardzo cenną Armią Miłości, którą tworzycie w sercu Waszych słabości,

"Jakiekolwiek by nie było, to głośne wołanie Jezusa, niezrozumiane i opacznie zinterpretowane przez otaczających, dopiero wierząca wspólnota zrozumiała jako początkowe słowa Psalmu 22 i na tej podstawie mogła w nim widzieć zawołanie autentycznie mesjańskie.

Droga Rodzino Niewidzialnego Klasztoru Jana Pawła II! 
Niech Wam Pan Bóg błogosławi w tym Wielkim Tygodniu! W drodze do Zmartwychwstania, niech Matka Boża, Jan Paweł II i Święte Niewiniątka oraz Męczennicy wstawiają się za Wami wszystkimi;

Panie, zwracam Tobie mój oręż i oddaję siebie Tobie! Chciałem Ciebie kochać, ale nie potrafiłem, albowiem pragnąłem samotnie pokonywać moją drogę życia, zdany wyłącznie na siebie. Rozpoznałeś dobrze moje plany i jednym tchnieniem zburzyłeś moje rusztowania.